بسم الله الرحمن الرحیم

هست کلید در گنج حکیم

 سلام. به قول بابابزرگ که خدا رحمتش کنه هر کاری که با بسم الله شروع بشه اولا شیطونی نمی شه و ثانیا ابتر و ناقص رها نمی شه. منم خیلی دوست دارم این وبلاگ، اونم توی فضای دوست داشتنی پارسی بلاگ، از گزند شیطون در امون بمونه و ادامه هم پیدا کنه.

بذارید برای اولین پست، یه کمی دعا کنم و با خدا حرف بزنم. به قول یکی از نویسندگان، تفاوت خدای فیلسوفان با خدای پیامبران در این است که خدای پیامبران را به دعا می توان خواند، اما درباره خدای فیلسوفان فقط باید جدال و جنجال کرد. پیامبران همچون عاشقانی که با معشوقی نازنین نرد عشق می بازند، سخن از لطف و لطافت ان محبوب جمیل می گویند و دست مردم را در دستان نرم و پرنوازش او می گذارند....

وای چقدر می چسبه این دست مهربون خدا، دست دل من رو هم بگیره:

ای توان و تکیه گاه من!

هیچ سختی نیست که با حضور تو اسان نشود و هیچ مشکلی نیست که با یاد تو سامان نگیرد، خودت را از ما مگیر.

ای مونس من!

ماهی بدون اب و ادمی بدون هوا چگونه می تواند زیست؟! حضور تو اینچنین در زمان و مکان جاری است. هیچ وحشتی در جهان با حضور تو وحشت نیست. انچه وحشت انگیز است، نداشتن توست و احساس نکردن حضور توست. حیاتمان را هرگز از حضور مأنوست، خالی مکن.

امین. ای همراه من و پناه من به هنگام غربت... .